محرم آمد و رفت و ما مانديم؟
راستي از محرم چه ارمغاني و چه توشه اي برگرفته ايم؟
صداي طبل و سنج و دهل يا نواي مداحاني که با سبکهاي مختلف به رقابت!‌ميپرداختند؟
شايدم علمهاي تنومندي که با رقابت هيئتها در سالهاي اخير همه روزه بر وسعت !؟ آنها افزوده مي شود.
اي کاش با کمي معرفت به عزاداري بپردازيم .
يکي از مداحان متعهد و متدين ميگفت اگر مجلسي رفتيد که فقط مداح دارد و سخنران و روحاني ندارد آنجا را ترک کنيد . چون شور بي شعور بي معناست .
اشک بر ابا عبدالله بايد با معرفت باشد تا ارزشمند باشد . از سر دلسوزي اشک ريختن سطحي است و عمق ندارد .
من بينوا که از اين ايام توشه اي ندارم . شما چي؟
انشا الله که توشه لازم را برگرفته باشيد